Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Β. Η παρακμή (1974-1977)

http://i4.ytimg.com/vi/gOFyui5KMkI/default.jpgΜετά από αυτό τον οργασμό της πρώτης περιόδου και το ηλεκτροσόκ που προκαλεί στην Ελληνική κοινωνία το Πολυτεχνείο του 1973, η ροκ μουσική πέφτει σε παρακμή, όπως έπεσε βέβαια και στο σύνολο σχεδόν της Ευρώπης και Αμερικής με την παρακμή της γενιάς των χίπυς. Αμέσως μετά την μεταπολίτευση και παρά την ευνοϊκή πολιτική κατάσταση, η μουσική χαίρεται την ελευθερία, αναμασώντας δυστυχώς όσα είχαν καταπιεστεί τα χρόνια της δικτατορίας. Ανθεί το πολιτικό τραγούδι, που όμως δεν συμβαδίζει με τη ροκ μουσική.
Συναυλίες γίνονται ελάχιστες, ενώ οι καλλιτέχνες εμφανίζονται κυρίως σε σκηνές της Πλάκας, όπου πλέον θα μεταφερθεί η ροκ σκηνή της Αθήνας.

Το 1974 ο Δημήτρης Πουλικάκος βγάζει το single Πολύ ωραίο στυλ, κατώτερο προηγούμενων δουλειών του, που θα περιληφθεί και στο σατιρικό δίσκο του Γιάννη Λογοθέτη - Ελλαδέξ την επόμενη χρονιά.

Ο Κώστας Τουρνάς βγάζει τον πρώτο του pop προσωπικό δίσκο με τίτλο Κυρίες και κύριοι, που θα καθορίσει και το ύφος της μεταγενέστερης περιόδου του.
Κώστας Τουρνάς - 2009 μ.χ.

Ο Stamatis (Σταμάτης Σπανουδάκης) βγάζει το δεύτερο δίσκο του μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα με τη συμμετοχή και των Αχ-Βαχ, περιστασιακού σχήματος του Δημήτρη Πουλικάκου, μετεξέλιξης των Εξαδάκτυλος, με συμμετοχή μερικών από τους κορυφαίους αυτής και της επόμενης περιόδου (Δημήτρης Πολύτιμος όργανο, Δήμης Παπαχρήστου και Νίκος Πολίτης κιθάρες κλπ.) που όμως θα παραμείνει εν πολλοίς άγνωστος.
Stamatis - Looking back

Την επόμενη χρονιά βγαίνουν περισσότερο δημιουργίες της προηγούμενης περιόδου που καθυστέρησαν να δουν το φως της δημοσιότητας και είναι και γι αυτό το λόγο σημαντικότερες:


Σαββόπουλος* - 10 Χρόνια ΚομμάτιαΟ Διονύσης Σαββόπουλος καταθέτει ίσως τον καλύτερο του δίσκο, 10 χρόνια κομμάτια, ένα ημερολόγιο της δεκαετίας 1965 – 1975.
Από εκεί ένα χρωστούμενο από την προηγούμενη περίοδο:
401. Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Ο Νιόνιος νομίζει ότι γράφει λαϊκό τραγούδι και η Σωτηρία Μπέλλου νομίζει ότι τραγουδάει ροκ. Δεν καταγράφηκε καλύτερη σύμπραξη ροκ – λαίκού τραγουδιού.
http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/imce/nt_2.jpgΤην ίδια χρονιά βγαίνει η ταινία Αλδεβαράν του Ανδρέα Θωμόπουλου με ακόμη δύο χρωστούμενα από παλιά των Εξαδάκτυλος (ζωντανή καταγραφή από το Κύτταρο της χρυσής εποχής), Σκόνη, πέτρες, λάσπη (ίσως η σημαντικότερη στιγμή τους) και Ο γιατρός παιδιά

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh14eQyx1G7hFHTaQdT592K8TLA-okGrflOQJMtAqfwrSTn2-QtAGRqRcT9tAHgp5Ozaio7_SChYVhK3sv4c7d27gOsNnYk7a9rL3rYUkNyxVDBwPIGvbdPne5A0yIK6j76miTBBsyFSKY/s400/ateleiwti+ekdromi.jpgΟ Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ένας από τους περισσότερο πολιτικοποιημένους της εποχής χαίρεται την ελευθερία. Τραγουδάει με τη μούσα του Μαρίζα Κωχ την Εκδρομή από την Ατέλειωτη εκδρομή της ίδιας χρονιάς:

Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το πρώτο και μοναδικό single του Νικόλα Ασιμου, μιας ξεχωριστής και ιδιόρρυθμης περίπτωσης του Ελληνικού ροκ. Ενας μοναχικός τροβαδούρος, που μετέπειτα θα εξελιχθεί σε θρυλική μορφή του ροκ και εν γένει του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrJv05Iww95_ERWyQGCbj0Ei4gPau0TV2na09eqHiIR2REF8d25x34gZgFIys5LMt5li3HqAzNBrH4viqMbgAKHaNODZJWw67EhxP848akRv-zkMlrBT5mHizcEor0RF8Vzhdubia2X8o/s1600/POYLIKAKOS+-+METAFORAI,+EKDROMAI+O+MITSOS+A.jpg
Το 1976 ο Δημήτρης Πουλικάκος καταφέρνει να κυκλοφορήσει το Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος, το οποίο ήταν ήδη έτοιμο και αυτό από καιρό. Περιέχει το Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη, το Ο γιατρός παιδιά και άλλα ανέκδοτα έως τότε τραγούδια από την εποχή των Εξαδάκτυλος, μαζί με συνθέσεις του ίδιου στο σατιρικό, σαρκαστικό ύφος που πλέον μετά τη συμμετοχή του και στο Ελλαδέξ θα τον χαρακτηρίσει (Στο Σουπερμάρκετ, Ανευ ουσίας άνευ σημασίας). Στο δίσκο παίζουν όλοι σχεδόν οι μουσικοί της δεκαετίας (Δημήτρης Πολύτιμος, Γιάννης Σπάθας, Δήμης Παπαχρήστου, Σταμάτης Σπανουδάκης, Λουκάς Σιδεράς, Κώστας Δουκάκης, Γιάννης "Μπαχ" Σπυρόπουλος, Γιάννης Τρανταλίδης κλπ.) ενώ συμμετέχει στην παραγωγή και στα όργανα ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου.
Δημήτρης Πουλικάκος - Ανευ ουσίας άνευ σημασίας
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5miM_yMDkduwkpcuDewjIxGDRPJHRMelwPOdXb3URGr9Me5V02JrHAevrFZPJVkRLLfH9Se4v65gRK4M-sCqo_jtfohzgT7EJ-RSQcZ6p8UZnpzUXuULBb633uW0B3uGyhkDrxqMDFkiI/s400/socrates.jpgΤο 1976 επίσης οι Socrates drank the conium πάνε στο Λονδίνο με τη βασική τους πλέον σύνθεση (Σπάθας – Τουρκογιώργης - Τρανταλίδης), συντομεύουν το όνομά τους για λόγους εμπορικούς σε Socrates, και αφού συνεργάζονται στα πλήκτρα και στην παραγωγή με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, καταθέτουν ένα ακόμη μεγάλο album, το Phos, το οποίο γίνεται μεγάλη εμπορική επιτυχία σε Ευρώπη και Αμερική με συνθέσεις που ρέπουν άλλοτε προς τo progressive rock (Killer, Bride), άλλοτε προς την ηλεκτρονική μουσική του Βαγγέλη (Queen of the universe, Every dream comes to an end) και άλλοτε αναδεικνύουν τη δεξιοτεχνία του Σπάθα συνδυασμένη με τις λαϊκές και δημοτικές παραδόσεις (Mountains), ενώ στο album περιέχεται και μία νεώτερη εξίσου άξια εκδοχή του Starvation.


Την ίδια χρονιά βγαίνει επίσης ένα δίσκος – μουσικό έργο, καθυστερούμενο της προηγούμενης περιόδου, το οποίο ήταν σχεδόν έτοιμο από το 1973 - 1974, ξεκίνησε να ηχογραφείται το 1975 για να κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, από τον Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, τον άνθρωπο που βοήθησε όλα τα σχήματα αυτής της περιόδου και του επόμενου τουλάχιστον πρώτου μισού της δεκαετίας του 1980.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRt_oZQanW1J1utkpq9uE3w4kykRBQYpmFun9MVyhS0O4hmoqEfgVfyUKH7Hc0lbE2bstf3evKiqLkbJVNQOk7sLsLS9LjmX7z_CkQ2r2wCIOJgk8e5eLAALmOEvvZi3fQ_NvFPVQWxGU/s320/iraklis.jpgΟ δίσκος Σε άλλους κόσμους, κινείται σε μονοπάτια εκτός της ροκ μουσικής, με πλούσιες ενορχηστρώσεις, εμφανείς τις επιρροές από την ελληνική παραδοσιακή μουσική και συνθέσεις επηρεασμένες ασφαλώς από το progressive rock της εποχής (όπως το 12λεπτο Ξεκινήσαμε). Στο δίσκο συμμετείχε πληθώρα μουσικών και οργάνων, μεταξύ των οποίων και κάποιοι που μετέπειτα θα γίνουν ευρέως γνωστοί (Νίκος Ζιώγαλας, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας κλπ.), ενώ παραγωγός του ήταν επίσης ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου.


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Yv1BhT1H7fAdot3S26zx4wH1WYYxmvWm37N3tVAdM20qcGvi4W42ANqQw66DgCXnoyzt8z2HInkpp5xYHCTfyVw260JCOd83702SLPf1xOxjMTrM7I0ktOibNLFGpVFF8L2ZlCa1L_U/s320/%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%82.jpg
Οι Αγάπανθος, μετεξέλιξη των Morca της προηγούμενης περιόδου, με κύριο μέλος τους το Θοδωρή Τρύφωνα παίζουν επίσης επηρεασμένοι από το ελληνικό λαϊκό και δημοτικό τραγούδι. Το 1976 και αφού έχουν κυκλοφορήσει το 1975 το πρώτο τους single βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο το όνομά τους, στον οποίο συμμετέχουν αρκετοί από αυτούς που θα γράψουν ιστορία τις επόμενες περιόδους (Γιάννης Γιοκαρίνης, Χάρης Κατσιμίχας, Τζίμης Βατικιώτης)

Την ίδια περίοδο ο Παύλος Σιδηρόπουλος συνεργάζεται ως τραγουδιστής με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στους κύκλους τραγουδιών του, χωρίς όμως αναφορές στη ροκ μουσική. 
Ο Διονύσης Σαββόπουλος επίσης την ίδια περίοδο πειραματίζεται με το λαϊκό τραγούδι, με τη δημιουργία της μουσικής για την ταινία Happy Day του Παντελή Βούλγαρη, που βγαίνει το 1976.

Το 1976 ο Ηλίας Ασβεστόπουλος (πρώην Persons) με τους 2002 (μετέπειτα 2002 GR – στους οποίους παίζει ο Γιάννης Γιοκαρίνης) βγάζει το lp Ο σιδερένιος άνθρωπος, προάγγελο της δεύτερης φάσης της ευρείας απήχησης που θα γνωρίσει το ελληνόφωνο ροκ στη δεκαετία των 80ς, όπου θα πρωταγωνιστήσουν οι 2002 GR.
Ηλίας Ασβεστόπουλος - Ο σιδερένιος άνθρωπος 

Την επόμενη χρονιά οι Sunset που σχηματίζονται το 1974 βγάζουν το μοναδικό τους lp με τίτλο το όνομά τους επίσης σε ποπ ύφος, πλην όμως παραμένουν άγνωστοι.
Sunset - Μπρος στο Θεό

Από τα άγνωστα  επίσης σύνολα της περιόδου, λόγω και των ελάχιστων συναυλιών τους, αλλά που κατόρθωσαν να βγάλουν ένα και μοναδικό lp το 1976 με τίτλο το όνομά τους ήταν Τα 4 επίπεδα της ύπαρξης, με βασικά μέλη τον τραγουδιστή Θανάση Αλατά και τον κιθαρίστα Νίκο Γράψα, επίσης επηρεασμένο από την παραδοσιακή μουσική (μετέπειτα μέλος των Δυνάμεις του Αιγαίου), που έγιναν γνωστοί το 2009, όταν κιθαριστικό μέρος του κομματιού τους Κάποια μέρα στην Αθήνα μπήκε στο Run this town της σύμπραξης των rapper Jay Z και Kayne West με τη Rihanna.

Παρεμφερής και η περίπτωση των The Sun of Greece από την ίδια εποχή


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisekjY1LI6YmbvDTJEDlAdKZENHkt2dftoGbgFxMxQPxfBjOZw544l-3TTNZgCUkxPTrguRKO4ErcotUFHAGY4PiolQoDfbSi2nec0TSORw2mBfnv5F-4SxvbEAnjbVU_L6bQR2MscBoU/s1600/sabbopoulos_dionusis_-_aharnis_xa.jpg
Το 1976 επίσης ένα σημαντικό μέρος μιας νέας φουρνιάς μουσικών (Νίκος Ζιώγαλας, Νίκος Παπάζογλου, Μανώλης  Ρασούλης, Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, Μελίνα Τανάγρη, Σάκης Μπουλάς κλπ.) αυτής της περιόδου που στη συνέχεια θα ανανεώσουν το έντεχνο και λαϊκό τραγούδι συνεργάζεται με το Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος είχε αναλάβει να γράψει τη μουσική για το έργο Αριστοφάνη – Αχαρνής που σχεδίαζε να ανεβάσει το Εθνικό Θέατρο. Το έργο δεν παίχθηκε, αλλά εμφανίστηκε ως μουσικοθεατρική παράσταση και το 1977 κυκλοφόρησε ως δίσκος ΑΧΑΡΝΗΣ - Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια - Τραγούδια για νέους κανταδόρους

Στο τραγούδι ο Νίκος Παπάζογλου, που από τη δεκαετία του 1960 συμμετείχε σε αρκετά ροκ σχήματα της Θεσ/κνίκης -  Olympians, Μακεδονομάχοι, Ζηλωτής . Ο ίδιος αμέσως μετά, με τη βοήθεια και του Μανώλη Ρασούλη θα αποτελέσει τη σημαντικότερη μορφή ανανέωσης της Ελληνικής λαϊκής μουσικής, ενώ βέβαια θα βοηθήσει ως παραγωγός όλη τη μετέπειτα σκηνή της Θεσ/νίκης.
Για το ροκ παρελθόν του Νίκου Παπάζογλου

Το 1975 επίσης ο Μάνος Χατζιδάκις αναλαμβάνει διευθυντής του Τρίτου προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, από όπου θα ακουστούν όλα τα σύγχρονα ρεύματα της ροκ μουσικής στην Ελλάδα. Από τους πρώτους παραγωγούς ,και ο σημαντικότερος για ένα μεγάλο κομμάτι της επόμενης ιστορίας, ο Γιάννης Πετρίδης, με την εκπομπή του Ροκ - Ποπ Κλαμπ κάθε μεσημέρι στις 4, αρχικά από το Τρίτο Πρόγραμμα
Για τον Γιάννη Πετρίδη