Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012


Α. Η ακμή (1970 - 1973)

http://www.mic.gr/dbimages/11473_1.JPGΜε την έλευση της νέας δεκαετίας το Ελληνικό ροκ περνάει πλέον στην ωριμότητα. Οι δημιουργικές αναζητήσεις συνδυάζονται με τις ποπ φόρμες, φτιάχνοντας τη μουσική η οποία θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για όλη τη μετέπειτα πορεία του Ελληνικού ροκ.

1970 Ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου συνθέτει το Γαρύφαλλε Γαρύφαλλε, τον πρώτο ύμνο της δεκαετίας. Μαζί με το Νίκο Δαπέρη (που ήταν μαζί προηγούμενα στους Loubogg), τον Τάκη Μαρινάκη, το Νίκο Λογοθέτη και το Βλάση Μπονάτσο (βασικό τραγουδιστή του γκρουπ και μετέπειτα γνωστό τηλεοπτικό παρουσιαστή των δεκαετιών 80 – 90) φτιάχνουν τους Πελόμα Μποκιού. 
http://img.youtube.com/vi/1c2UqM6a8G4/0.jpgΤο κομμάτι κυκλοφορεί αρχικά σε 45 στροφές στη Lyra στα τέλη του 1970.

Το Νοέμβριο του 1970 παίζεται στην Αθήνα η ταινία Γούνστοκ για την περίφημη συναυλία του 1969, που οδηγεί σε επεισόδια έξω από τον κινηματογράφο Παλλάς στην Αθήνας.

Από την αρχή δε της δεκαετίας εμφανίζονται τα σχήματα που θα κυριαρχήσουν για το σύνολο σχεδόν της δεκαετίας.

SOCRATES DRANK THE CONIUM

Το μεγαλύτερο συγκρότημα της δεκαετίας, που έτυχε και διεθνούς αναγνώρισης, βοηθούντος και του Αγγλικού στίχου στα τραγούδια τους.
Το 1970 οι Persons μετονομάζονται σε Socrates drank the conium και μετά το 1ο single το οποίο βγαίνει με διασκευές σε ελληνικό στίχο ακολουθούν τον Αγγλικό στίχο (από τους λίγους όλης της δεκαετίας) και γίνονται ευρέως γνωστοί παίζοντας hard rock
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrRfWVgJhH2NS-AArMS3RHOel3MYx-8krCKfg4sALE0vXzZSTdhZymzdvxrTg-LD66jSDpQE0-84D79mq67NIwEXA8VJRdLpBqxMTsSQMdS7Uich1FayIRuS4rH3_-LCBvJMUJqafUBg0/s1600/SOCRATES+DRANK+THE+CONIUM+-+SOCRATES+DRANK+THE+CONIUM+A.jpg
Ο Γιάννης Σπάθας, ίσως ο μεγαλύτερος κιθαρίστας του Ελληνικού ροκ, παίζοντας πάνω στη στιβαρή ρυθμική βάση που φτιάχνει το μπάσο του Αντώνη Τουρκογιώργη και τα τύμπανα του Ηλία Μπουκουβάλα, φτιάχνει περίτεχνες συνθέσεις, δανειζόμενος στοιχεία από την Ελληνική λαϊκή και παραδοσιακή μουσική, στην οποία ως κιθαρίστας και ενορχηστρωτής θα διαπρέψει αργότερα ο ίδιος.
Μέσα σε 2 χρόνια και μετά 4 singles (από τα οποία σημαντικότερο το τελευταίο Highway tripper) και αφού διαπρέπουν συναυλιακά βγάζουν το 1972 τον πρώτο δίσκο 33 στροφών με τίτλο το όνομά τους καταθέτοντας επίσης έναν από τους ύμνους της δεκαετίας.

Την ίδια χρονιά βγάζουν και το Taste of conium κυρίως με διασκευές και κομμάτια περισσότερο επηρεασμένα από τα blues σε σχέση με τον αρχικό δίσκο. Aπό εκεί το περισσότερο ψυχεδελικό κομμάτι του δίσκου
Socrates drank the conium - Door of the dream
  Eνώ το 1973 βγάζουν το On the wings, στα χνάρια του πρώτου τους lp, με ίσως μεγαλύτερες jazz επιρροές, λόγω και της αλλαγής του ντράμερ Ηλία Μπουκουβάλα με τον Γιώργο Τρανταλίδη και την προσθήκη δεύτερης κιθάρας (του Κώστα Δουκάκη, πρώην Εξαδάκτυλος).
Socrates drank the conium - Who is to blame

Για τα εκρηκτικά τους live υπάρχει ευτυχώς καταγραφή από την τότε κρατική τηλεόραση (από την εκπομπή Στον ρυθμό της pop) συναυλίας τους στον Αγιο Κοσμά το 1973.
(με την αναγκαία επισήμανση στον τελευταίο σύνδεσμο ότι το πρώτο lp που αναφέρεται είναι η συλλογή με τα singles που βγήκε όμως ως lp το 1997).
Περισσότερα για τους Socrates drank the conium 3

POLL

Επίσης στα τέλη του 1970 ο Κώστας Τουρνάς συναντά τον Robert Williams και με την προσθήκη του Σταύρου Λογαρίδη δημιουργούν τους Poll, μια από τις πιο αγαπημένες μπάντες της εποχής που κινούνται σε πιο μελωδικούς ρυθμούς. Φανερά επηρεασμένοι από το αντιπολεμικό / φιλειρηνικό κίνημα της εποχής, και τα κηρύγματα της γενιάς των hippies, που καθυστερημένα έφθαναν στην Ελλάδα του 70 κυρίως μέσω του τουρισμού, κατακτούν μαζικά ακροατήρια με τραγούδια που φέρουν στίχους ελαφρά αφελείς για τη σημερινή εποχή (Ανθρωπε αγάπα, Η Γενιά μας), αλλά που θα γίνουν ύμνοι για τη νεολαία της εποχής.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjceTE1Pfp8RaVCROBO3IGtA0zw8b7fPGlWTF1kVteVw7POOUFJ4HP2zHoorm4wDOPs0JVzGm8K5XxIx1i-KSjP1NOPx3ZBUDQAcxdWxnTRFS-pesGyh_AJ6osh4GhM4LENQ7mFNBHoBk/s320/cover.php.jpegΤο 1971 βγαίνει το πρώτο τους single Ανθρωπε Αγάπα / Ελα ήλιε μου.
Την ίδια χρονιά βγάζουν το lp Ανθρωπε αγάπα, που κυκλοφόρησε μέσα σε ένα ταγάρι.
(με την αναγκαία επισήμανση στο σύνδεσμο ότι πρώτη φωνή στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι ο Robert Williams).

Η σύντομη ιστορία τους λήγει την επόμενη χρονιά με το δεύτερο lp που φέρει το όνομά τους (γνωστό ως λευκό album), κατώτερο όμως του προηγούμενου.
Περισσότερα για τους Poll


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy4_VJeM7ibJJL4P7ZRW3Zhk8bEJtzvWlIkOgQtYOM-2WTBVmL68zNm2e3Y575Gr-e-qWJfDURSJ9_kf140lfXmnQfZOXsNBjgr3IwdTF47Hb1YcS_AmMwCyjjy6aTs-bJyAHc2EVL_Bx3/s320/fr%5Bsm%5D.bmpΤο 1973 ο Κώστας Τουρνάς θα ξεκινήσει την δική του αυτόνομη πορεία στο Ελληνικό τραγούδι αρχικά με το δίσκο Τα Απέραντα χωράφια στα χνάρια του Progressive rock της εποχής που αναζητά δρόμους έξω από την παραδοσιακή φόρμα του τραγουδιού με μεγαλύτερες συνθέσεις (ο δίσκος αποτελεί όλος μία ενιαία σύνθεση), και συμμετοχή μεγαλύτερης ορχήστρας (εδώ με τη συμμετοχή της ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής)
Κώστας Τουρνάς - Απέραντα χωράφια (απόσπασμα β' πλευράς)
Μέσα σε αυτό βέβαια υπάρχει ένα υπόλειμμα της προηγούμενης περιόδου
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNHpySKLxY8hWyNhDdCJaW8YpfZuaWNn1yE24leKrFuHW8OMnGluNKHfdTxn_wTAY7aPfOfNO69vC96msWisHYxfAdDzJHvpX7EngasJzHH08Cqs9RGr4iC0N1OxY5dtj5utJs_shEk_E-/s400/pol-tournas-astroneira.jpgΤην ίδια χρονιά με το δίσκο Αστρόνειρα  εμφανώς επηρεασμένος από τη space φιλολογία της εποχής, καταγράφει πλέον τη δική του πορεία ως ποπ τραγουδοποιός που θα συνεχίσει να προσφέρει και την επόμενη δεκαετία.
Και ένα μουσικό σχόλιο για τη δεκαετία του 1960
Κώστας Τουρνάς - Ο πιο καλός τραγουδιστής

http://allotino.pblogs.gr/files/176896-601_akritas.jpgΟ δε Σταύρος Λογαρίδης θα δοκιμάσει την τύχη του επίσης στα χνάρια του progressive rock με συνθέσεις εκτός της φόρμας του ποκ – ροκ τραγουδιού, και μαζί με τους Αρη Τασούλη στα πλήκτρα (πρώην Μπουρμπούλια) και Γιώργο Τσουπάκη στα τύμπανα, θα σχηματίσουν τους Ακρίτας, και θα βγάλουν ένα single και ένα lp το 1973, με τη συμμετοχή και του Δήμου (ή Δήμη) Παπαχρήστου στην κιθάρα (επίσης ξεχωριστής μορφής της περιόδου που είχε συνεργαστεί με τους Εξαδάκτυλος στο Ζωντανοί στο Κύτταρο).


ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZDLaEBtlOSOK40ymaU9Ti3dQfcaWm_b1zC0KSHhYz2o6cmSEUNZ-SotyQYXfkJLpES484_VQARQ39bgMqpbAsSg48cIHWWvr_0Q1WXIYpsKHn7FAQUsclSH2lwfHTpgDRGyt6yPSSeNw/s320/peloma+front.JPG
Μετά μικρό διάστημα από το Γαρύφαλλε Γαρύφαλλε το Μάρτη του 1971 ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου αποχωρεί και οι Πελόμα Μποκιού συνεχίζουν με βασικό μέλος το Νίκο Δαπέρη (κιθάρα – τραγούδι), αν και τελικά πιο χαρακτηριστική μορφή θα μείνει στην ιστορία ο Βλάσης Μπονάτσος (τραγούδι – conga) με την πληθωρική του σκηνική παρουσία. Το 1971 κυκλοφορεί το πρώτο και μοναδικό τους lp, ενώ παίζουν, έως τα τέλη του 1972 που διαλύθηκαν, σε πολλές συναυλίες (2 από τις οποίες μάλιστα από τις οποίες μάλιστα διακόπηκαν από την Αστυνομία), ενώ στο τέλος του 1972 παίζουν με τους Socrates drank the conium στο Σπόρτιγκ.


Το 1972 ο Νίκος Δαπέρης θα συνεχίσει για λίγο τη δημιουργική του καριέρα με τα Μπουρμπούλια, ενώ θα συνεργαστεί ταυτόχρονα με τους Εξαδάκτυλος και στη συνέχεια με το Δημήτρη Πουλικάκο, όπως και ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου.

ΝΟΣΤΡΑΔΑΜΟΣ και ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΛΕΖΟΥ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC7Lpz6c4NhFjGmNH1UWvcBrhVGNaL7oIKVjODOTpP2NSpJvpCfx4lnzpMMpZ6KAmLzZW0L64ka1IuvTnRB0mSoP63vClxApd1nr-R2XfmMBFdLbHsOo-lsHga2T_jNeRDC96F0fhATqw/s320/Nostradamus+-+Nostradamus+(1972_Greece).jpgΕπίσης το 1970 δημιουργούνται οι Νοστράδαμος αρχικά από τον Στέλιο Φωτιάδη, τον Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο (Charlie) και την Chris King. To καλοκαίρι του 1972 θα προστεθεί και η Δέσποινα Γλέζου για να συμμετάσχουν στο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσ/νίκης, όπου πήραν την πρώτη θέση με το Δως μου το χέρι σου, επίσης έναν από τους ύμνους της δεκαετίας.
Η Δέσποινα Γλέζου, η οποία είχε ξεκινήσει από τις μπουάτ της Πλάκας και είχε έρθει σε επαφή με το Γιώργο Ρωμανό, συμμετείχε στο θρυλικό lp Ζωντανοί στο Κύτταρο και στη συνέχεια στους Poll, λίγο πριν τη διάλυσή τους. Με αυτήν πλέον ως βασική τραγουδίστρια, οι Νοστράδαμος βγάζουν το 1972 το πρώτο και μοναδικό lp με τίτλο το όνομά τους. Στη συνέχεια ο Ιπποκράτης Εξαρχόπουλος ενεπλάκη σε υπόθεση αποπλάνησης ανήλικης (συνέπεια και της αυξανόμενης δημοφιλίας τους), για να ακολουθήσει την παρακμιακή πορεία του ελληνικού ροκ στη συνέχεια, όπως και το συγκρότημα, που παρότι θα παραμείνει έως το 1975 με αρκετά singles και συναυλίες, δεν θα ξεπεράσει ποτέ το πρώτο lp.

ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΣ και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ

Οι Εξαδάκτυλος αποτελούν μία θρυλική μπάντα της περιόδου. Βασική τους μορφή και προσωπικότητα είναι ο Δημήτρης Πουλικάκος, που, μετά τους M.G.C., μαζί τους φθάνει στην κορυφαία του δημιουργική στιγμή. Οι δε Εξαδάκτυλος αποτελούν μαζί με τα Μπουρμπούλια τα βασικά σχήματα – τροφοδότες με μουσικούς, οι οποίοι μετέπειτα συνεργάζονται με όλους τους καλλιτέχνες της αυτής και της επόμενης περιόδου.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtgDfMFtdeAQjBE3XKHSxozv8UUiL0RnWeQk5uzuQd61_1vRp9bc0jV-HJztTO4hAAzM0DiyNxqvHS6YJGY2VpoMIsWde6DZ6BWoCLJNQ9ZzSABADosrRyAoJAA4ms1wZP1b9WfleRf2YU/s1600/Dimitris_Poulikakos_Exadaktylos_Skoni_Petres_Laspi.jpgΜε μόνο ένα single στις αρχές του 1971 (Τα παιδιά είναι εντάξει / Σε καλή μεριά που αντικαταστάθηκε λόγω της λογοκρισίας με το Εχουν κακούς σκοπούς), τη συμμετοχή τους στο Ζωντανοί στο Κύτταρο με τον Ανεπρόκοπο και το Ξεχασμένο Πηγάδι, και την καταγραφή στους στην ταινία Αλδεβαράν του Ανδρέα Θωμόπουλου (του 1975) με το θρυλικό Σκόνη, πέτρες, λάσπη και το Ο γιατρός παιδιά, παρέμειναν στην ιστορία ως ένα από τα πιο ζωντανά σχήματα του πρώτου μισού της δεκαετίας, απ’ όπου περνούν σημαντικοί μουσικοί της περιόδου (ο κορμός αποτελείτο από τους Δημήτρη Πουλικάκο τραγούδι, Νίκο Πολίτη κιθάρα, Αντώνη Τριανταφύλλου μπάσο, Λάκη Διακογιάννη σαξόφωνο, Κώστα Δουκάκη κιθάρα, Λεωνίδα Αλαχαδάμη τύμπανα, οι οποίοι και οι δύο τελευταίοι μετέπειτα σε διαφορετικούς χρόνους πήγαν στους Socrates drank the conium, ενώ συνεργάστηκαν μαζί τους οι Δημήτρης Πολύτιμος πλήκτρα, Δήμης Παπαχρήστου κιθάρα, Γιώργος Φιλιππίδης μπάσο και περιστασιακά και ο Σταύρος Λογαρίδης).


ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΙΑ και ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwZGPmFovE4z-PdUW_uZe-8dlxvvBoW0A0b_pV05p-ow31NMOI2VS4mnNNOmWXZ6wIxsi4V7ZBku8ZlDIXFQbAuWHM2me-1Bk3T_EI1EmyJS3qIThX0PMsHghb8fGKHe3122tjnQ3WGx8/s400/kox.jpgΤα Μπουρμπούλια αποτέλεσαν καταρχήν το σχήμα που συνεργάσθηκε με το Διονύση Σαββόπουλο ήδη από το 1969, όταν ξεκίνησε τις εμφανίσεις του στο Ροντέο.
Το 1971 τα Μπουρμπούλια αποτελούν την ορχήστρα του Σαββόπουλου στον Μπάλλο, την πιο κορυφαία στιγμή των αναζητήσεών του στη δημοτική παράδοση, που είχε ήδη ξεκινήσει από το Περιβόλι του τρελού. 
Όπως είπαμε και για τους Εξαδάκτυλος τα Μπουρμπούλια αποτελούν κορμό μουσικών που συνεργάζονται με τους βασικότερους καλλιτέχνες της περιόδου. 
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5kSE5J11vupKPIeyJ8WlkVjN9KVjiI4Ch5bDdHReoVNUwU7qar6mdeWXr4E2oA3nxTre6VLWyfezGaJ5P5L3Xl7Wn5dwa_FVGJtKv5AfZu-knd6Ka-fTWAH2PVgZbZ3FuCpl199vtC_A/s400/MPALLOS.jpegΣε αυτό βοηθά το γεγονός ότι οι βασικοί τους μουσικοί είναι ο Βασίλης Ντάλλας στο μπάσο (που είχε συνεργασθεί προηγούμενα με τους M.G.C.) και ο Νίκος Τσιλογιάνης στα τύμπανα (προηγούμενα στους Idols) που δημιουργούν μια ρυθμική βάση, η οποία σε αντίθεση με τους Socrates Drank the Conium, ξεφεύγει η ίδια δημιουργικά. Η συμμετοχή δε πνευστών είναι χαρακτηριστική στα Μπουρμπούλια και το Διονύση Σαββόπουλο της περιόδου (όπως και στους Εξαδάκτυλος), με αναφορές στη δημοτική βαλκανική μουσική.
Στο Ζωντανοi στο Kύτταρο δε καταγράφουν μία εκδοχή της Μαύρης θάλασσας (επίσης σύνθεση του Διονύση Σαβόππουλου), με το φλάουτο της Στέλλας Γαδέλη ως κύριο όργανο.
Στα Μπουρμπούλια έπαιξαν επίσης ο Johny Labizzi κιθάρα (που μετά μικρό διάστημα στην Ιταλία με τους progressive Area - το γκρουπ του Ελληνικής καταγωγής Strato Dimitriou - επανήλθε για να ακολουθήσει στη συνέχεια jazz δρόμους), οι Νίκος Δαπέρης και Τάκης Ανδρούτσος κιθάρα (πρώην και οι δύο Πελόμα Μποκιού), Σπύρος Καζιάνης πνευστά και Αρης Τασούλης πλήκτρα, ενώ συνεργάσθηκαν κατά καιρούς με διάφορους άλλους.

Συνεργασία με Δάμων και Φιντίας
http://i.ytimg.com/vi/5Q1mdu_iD1g/0.jpgΜετά δε το 1972 συνενώθηκαν με τους επόμενους Δάμων και Φιντίας. και έβγαλαν ένα ακόμη single O Ντάμης ο σκληρός (αρχικά Ντάμης ο ληστής που εξαιτίας της λογοκρισίας έγινε ο σκληρός) / Απογοήτευση (μία προηγούμενη live εκδοχή υπήρχε στο Ζωντανοί στο Κύτταρο από τους Δάμων και Φιντίας).
Ολη τους η έως σήμερα γνωστή μουσική τους περιλαμβάνει μία live εκτέλεση Δημοτικό (περιλαμβάνεται στη συλλογή Swirling Echoes Obscure greek bands from the 70’s του 2005) και επίσης μια live εκτέλεση του Ο θάνατος του βασιλιά Σαρδόνιου με τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Ακόμη μνημονεύονται τουλάχιστον δύο κομμάτια που έχουν γραφτεί για εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη στην τηλεόραση και κόπηκαν από τη χουντική λογοκρισία Ο καμπούρης και Στην Ελευθερία, πλην όμως δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

http://bigpondmusic.com/images/AlbumCoverArt/178/XXL/To-Vromiko-Psomi.jpgΕντωμεταξύ ο Σαββόπουλος μετά τη σύμπραξή του με τα Μπουμπούλια και τις εμφανίσεις του στο Ροντέο και στο Κύτταρο (που περιλαμβάνουν συμμετοχές από παραδοσιακούς μουσικούς, όπως η Δόμνα Σαμίου και ο Τάσος Χαλκιάς, αλλά και παραστάσεις Καραγκιόζη του Ευγένιου Σπαθάρη) συνεργάζεται με νέο περιστασιακό σχήμα, τους Λαιστρυγόνα, όπου συμμετέχει ο Βαγγέλης Γερμανός, και βγάζουν το 1972 το Βρώμικο Ψωμί, δίσκο που συγκαταλέγεται επίσης στην ιστορία του ροκ.
Άλλη μία εκδοχή της Μαύρης Θάλασσας με στίχο πλέον
Διον. Σαββόπουλος - Αγγελος εξάγγελος 
(επίσης διασκευή του Bob Dylan Wicked messenger)

ΔΑΜΩΝ ΚΑΙ ΦΙΝΤΙΑΣ

Το 1970 ξεκινά επίσης την ιστορία του και η μεγαλύτερη προσωπικότητα του Ελληνικού ροκ, ο Παύλος Σιδηρόπουλος. Φοιτητής στη Θεσσαλονίκη γνωρίζεται με τον Παντελή Δεληγιαννίδη, και σχηματίζουν το ντουέτο Δάμων και Φιντίας. Σύντομα έρχονται στην Αθήνα και το 1971 βγάζουν το πρώτο τους single Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους. Συμμετέχουν την ίδια περίοδο στο Ζωντανοί στο Κύτταρο με το Ο Γερομαθιός και την πρώτη εκτέλεση της Απογοήτευσης.
Μετά δε το 1972 συνενώνονται με τα Μπουρμπούλια (βλ. παραπάνω).
Από την εποχή εκείνη επίσης έχουν καταγραφεί και τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου σε αγγλικό στίχο (ανέκδοτα έως το 2001 – σύνθεση Μιχάλης Καρράς, το μπουζούκι ανήκει στον Θανάση Πολυκανδριώτη), παρότι αφορούν αναζητήσεις στο λαϊκό τραγούδι.

ΖΩΝΤΑΝΟΙ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ – Η ΠΟΠ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Το φθινόπωρο του 1971 γίνεται ίσως η καλύτερη ζωντανή καταγραφή του τι συνέβαινε στη ροκ σκηνή της Αθήνας τη συγκεκριμένη περίοδο. Το Κύτταρο, στην οδό Ηπείρου και Αχαρνών, γίνεται το σημείο αναφοράς της ροκ σκηνής της περιόδου. Μνημονεύτηκαν ανωτέρω οι Socrates drank the conium, οι Εξαδάκυλος, η Δέσποινα Γλέζου, τα Μπουρμπούλια, οι Δάμων και Φιντίας, οι οποίοι όλοι καταγράφονται σε μια ζωντανή στιγμή τους στο Κύτταρο. 
http://www.kyttarolive.gr/images/history/PopStinAthina.jpgΟ δίσκος είναι μοναδικός, καθώς περιέχει εκτελέσεις που δεν θα καταγραφούν μετέπειτα (Ηλεκτρικός Σωκράτης των Socrates drank the conium, το Ξεχασμένο πηγάδι και ο Ανεπρόκοπος των Εξαδάκτυλος, Αποσμητικά και Τα επίκαιρα της Δέσποινας Γλέζου, ο Γερομαθιός των Δάμων και Φιντίας), είτε θα παιχθούν σε διαφορετικές εκτελέσεις (Απογοήτευση και Μαύρη θάλλασα). Ολος ο δίσκος αποτελεί σχεδόν ένα διαρκές τζαμάρισμα, ίσως ενοχλητικό σήμερα στο πρώτο άκουσμα, αλλά σίγουρα αντιπροσωπευτικό των δημιουργικών αναζητήσεων της εποχής.
(ελεύθερη διασκευή του Road Ladies του Frank Zappa)  
(με την αναγκαία επισήμανση, ότι στην πρώτη αυτή έκδοση περιλαμβανόταν και το single Ο Γερομαθιός / Ο ανεπρόκοπος), που στις επόμενες εκδόσεις συνενώθηκε στο album).
http://www.kyttarolive.gr/images/history/trailer.jpgΤο 2006 ο Αντώνης Μποσκοϊτης έβγαλε επίσης το ντοκιμαντέρ Ζωντανοί στο Κύτταρο, με καταγραφές όλων των επιζώντων της περιόδου.
Και σε μέρη:

Οι αναζητήσεις του δημοτικού τραγουδιού

Εκτός από το Διονύση Σαββόπουλο και τα Μπουρμπούλια η επαφή με το δημοτικό τραγούδι έρχεται και με άλλους καλλιτέχνες της περιόδου.
Ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας σε συνθέσεις κυρίως δικές του και του Δημήτρη Ψαριανού, και με τη βοήθεια μουσικών από τους Socrates drank the conium (Γιάννης Σπάθας στην κιθάρα) και τους Εξαδάκτυλος καταγράφει το 1971 το Ωτοστόπ, δίσκος που βγήκε μαζί με τα Ανάκαρα, για τους οποίους αποτελεί τη μοναδική τους δισκογραφική καταγραφή με 4 διασκευές δημοτικών τραγουδιών, λόγω του ότι απαγορεύθηκαν αρκετά τραγούδια του Γκαϊφύλλια από τη λογοκρισία.
Ο δίσκος περιέχει επίσης μια διασκευή του Αραμπάς περνά, τραγούδι που έκανε τεράστια επιτυχία την ίδια χρονιά η Μαρίζα Κωχ στον πρώτο ομώνυμο δίσκο της.
Η Μαρίζα Κωχ πέρα από τη συνεργασία της με το Θανάση Γκαϊφύλλια και τα Ανάκαρα, εμφανίζεται την ίδια περίοδο και στο Κύτταρο.


Τα Ανάκαρα ήταν ένα συγκρότημα από τη Βέροια, που έπαιζαν στις μπουάτ της Πλάκας, αλλά και στο Ελατήριο της πλατ. Βικτωρίας, όπου εμφανίζονταν και οι Poll, με κατευθύνσεις εμφανώς επηρεασμένες από τη δημοτική παραδοσιακή μουσική (στο συγκρότημα πρωτόπαιξε ο Νίκος Ζιώγαλας).


Από την ίδια εποχή και με τις ίδιες αναζητήσεις και οι Λήδα και Σπύρος. Από το lp Ηλεκτρικός Αποσπερίτης 1972
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNP0BSo4G60vxBF00TX6Wio7K5XMpzsEa1biTuL6VFRxeQ-Z_UkObGP0Xk_MnBqL9OAUIu_U0s7prF_YsPNwvDruMcSNJnn8tKpJkWVZJedJyAQRStFPOArjqa2FlTnwYRDpEZlST9q6lY/s320/l_7e05782c96bfebe6f6f85d9ec9511d46.jpg
Την ίδια χρονιά εμφανίζεται και ο Ηρακλής Τριανταφυλλίδης και με τους DNA βγάζει το πρώτο του single, στο ίδιο περίπου ύφος. Ηδη από την εποχή αυτή χρησιμοποιεί διάφορα όργανα και διάφορους μουσικούς, μεταξύ των οποίων σημαντικά μεταγενέστερα ονόματα, όπως η Λένα Πλάτωνος, η Σαββίνα Γιαννάτου, ο Λάκης Παπαδόπουλος.
Ηρακλής Τριανταφυλίδης και DNA - Τα ίδια όνειρα

Στις αναζητήσεις της εποχής και με επιρροές από τη folk (παραδοσιακή) μουσική καταγράφονται επίσης και προσπάθειες καλλιτεχνών, όπως του Πάνου Σαββόπουλου και άλλων (Περικλή Χαρβά, Ανδρέα Θωμόπουλου που θα γίνουν γνωστοί αργότερα) που παρέμειναν μεμονωμένες, παρά τη δισκογραφική τους καταγραφή. Εδώ ένα ανέκδοτο έως πρόσφατα τραγούδι του Πάνου Σαββόπουλου από το 1973, στο κλίμα του δεύτερου δίσκου του (Επεισόδιο - 1971).
Πάνος Σαββόπουλος - Τετραδάκος

Ιδιόμορφη περίπτωση επίσης της περιόδου αποτελούν οι Morka, με αγγλικό στίχο και εμφανείς ψυχεδελικές επιρροές. Εμφανίζονται κυρίως μαζί με τους Poll στο Ελατήριο, αλλά και με τα λοιπά συγκροτήματα της σκηνής. Από αυτούς μετέπειτα ο Ντόριαν Κόκας θα σχηματίσει τους Αγάπανθος. Εβγαλαν ένα single το 1972 Γιατί/And so she flies, ενώ ηχογραφήσεις τους της περιόδου είδαν το φως της δημοσιότητας το 1997.
Morka - And so she flies


Η συνέχεια των σχημάτων της προηγούμενης δεκαετίας

Εντωμεταξύ την ίδια περίοδο από τα σχήματα της προηγούμενης περιόδου άλλα διαλύονται και άλλα συνεχίζουν για λίγο τη δημιουργική τους δραστηριότητα.
Οι Sounds και οι Charms βγάζουν και νέο δίσκο, οι Strangers μετονομάζονται  σε Mad και βγάζουν τον πρώτο τους δίσκο, όπως και οι Bluebirds σε Ελληνικό πλέον στίχο, πλην όμως έχουν χάσει πλέον τη φρεσκάδα τους.

Οι Olympians, εμφανώς επηρεασμένοι από τη νέα εποχή και τους Poll βγάζουν ένα από τα τελευταία τους single το 1971.
Φίλε μου φίλε
Olympians - Φίλε μου φίλε

Την ίδια χρονιά ο Μάϊκ Ροζάκης από τους Charms συναντά τους Playboys
Μαϊκ Ροζάκης και οι Playboys - Ετσι είναι η ζωή

Η Μαρίνα τραγουδά με κακά φωνητικά
Μαρίνα - Το αγόρι 

Στο ίδιο μουσικό κλίμα συνεχίζουν για λίγο οι Daltons, που διασκευάζουν το 1972 το Γιεζαέλ των Ιταλών Delirium και κάνουν μια μικρή επιτυχία.
Daltons - Γιεζαέλ

Από το 1973 επίσης η Ελπίδα σε τραγούδι του Ηλία Ασβεστόπουλου από τον πρώτο της δίσκο
Ελπίδα - Θάρθη θάρθη


Το 1973 τέλος κυκλοφορεί μια συλλογή Pop festival ’73, από διαγωνισμό για συγκροτήματα της δισκογραφικής εταιρίας Columbia και του περιοδικού Φαντάζιο. Συμμετείχαν με πρωτόλειες συνθέσεις αρκετοί που θα πρωταγωνιστούσαν τη δεκαετία του 80.


Οι APHRODITE' S CHILD και η Γαλλική παροικία

Οι Aphrodites child το 1972 καταθέτουν τον τελευταίο τους διπλό δίσκο, που δείχνει τις τάσεις του Βαγγέλη Παπαθανασίου προς τη δημιουργία πολυπλοκότερων ηλεκτρονικών έργων, που θα χαρακτηρίσει τη μετέπειτα πορεία του. Το 666 είναι ένας concept δίσκος και έχει παραμείνει κλασικός, έχοντας ξεπεράσει καθετί προηγούμενο δικό τους.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTvMj5JLQexSulvw-VuvTtIiVhxbAaj7AF8369TvC2BP8BdEPD1e_dxSFBuBeNW0TL2rFfXASfuiMS5Wz-DUNw2LC1iBH6qgQEdq2bF5qCtinGfgXzKUP016DrkhY4cS-McfXu8o8A/s1600/cover.jpgΣτο Infinity οι Aphrodite's child με τη φωνή της Ειρήνης Παππά δοκιμάζουν τα ηχητικά όρια και τη φόρμα του τραγουδιού.
Aphrodite's Child - ∞
Αμέσως με την κυκλοφορία του δίσκου οι Aphrodites Child διαλύονται, καθώς είχαν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν από την προηγούμενη χρονιά προσωπικές δουλειές των μελών του γκρουπ σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου (πλέον Vangelis), συνέχισε τη δική του πορεία μεγαλουργώντας στην ηλεκτρονική μουσική, καταθέτοντας αριστουργήματα εκτός της φόρμας της ποπ – ροκ μουσικής (Alpha, Chariots of fire, Conquest of paradise, Blade RunnerLove theme, Mythodea), αν και δεν σταμάτησε να συμμετέχει σε παραγωγές του Ελληνικού ροκ.

Ο Ντέμης Ρούσσος συνέχισε για τη δεκαετία του 1970 να δημιουργεί και να κατακτά υψηλές θέσεις με ελαφρά ποπ τραγούδια (όπως το Forever and ever), αλλά πλέον δεν αποτελούσε μέρος της ιστορίας του ροκ.


https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIhCAdId92OOO1-RLZeIG7C2rq-iKIzaowxto0tTfDWGLm3PXyrnfUYp-OZxBlnoB-lGNL6B3evREmQh57jsUBTU3JJqKWxH149B7LC1hhs7EICxigvA3_d_iqkzox7uhLLlpPpCdKS5VR/s400/lucas.jpg
Ο Λουκάς Σιδεράς, συνέχισε για μικρό διάστημα με τον Αργύρη Κουλούρη, ο οποίος συμμετείχε σε όλους τους δίσκους της παρέας των Aphrodites child. Το 1972 έβγαλε στη Γαλλία ένα δίσκο το One day, συνεχίζοντας την πορεία του στη ροκ μουσική, όμως μετέπειτα και παρά φιλόδοξες προσπάθειες (όπως το Metro Music Man του 1977 με τους Ypsilon που σχημάτισε με τους Δημήτρη Κατακουζηνό και Λάκη Βλαβιανό), δεν κατόρθωσε να φθάσει ποτέ το επίπεδο των Aphrodites child.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLcyLmFFUBm0-HZCF1rSzqh7qpbtrCTLk7HsPsMkbDPC4IfdvxIk2jgpgoGzzDJJriF8I2rHHHWEeiI-gGnpPIzj9YEZY2njHXlyV1oMk6DUAjgEafdoOCm5rn0TWmTKhXQo55cHsQdw/s320/Axis.jpgΤην ίδια εποχή δημιουργούνται στη Γαλλία επίσης από τον Αλέκο Καρακαντά, το Δημήτρη Κατακουζηνό και τον Ντέμη Βισβίκη οι Axis, που αφού έκαναν μικρές επιτυχίες στην Ευρώπη, με διασκευές Ελληνικών παραδοσιακών τραγουδιών (Ela ela και Osanna) με τον πρώτο δίσκο τους το 1972, συνέχισαν μετά από αλλαγές μελών με ακόμη ένα φιλόδοξο και καλύτερο progressive δίσκο την επόμενη χρονιά με τίτλο το όνομά τους, απ’ όπου και το
Axis - Waiting for a long time

Η επιρροή των Aphrodite's Child και των παράλληλων σχημάτων τους είναι τέτοια (σε αυτό βέβαια συνέβαλλε και η πολιτική κατάσταση της εποχής), έτσι ώστε στο Παρίσι να έχει σχηματιστεί μια μικρή παροικία Ελλήνων μουσικών που δισκογραφεί χωρίς να γίνεται ευρέως γνωστή. Από το 1972 είναι και ο πρώτος δίσκος του Σταμάτη Σπανουδάκη ως Stamatis - Beautiful Lies, όπου παίζει όλη η Ελληνική παροικία (Αλέκος Καρακαντάς, Αργύρης Κουλούρης, Λάκης Βλαβιανός, Λουκάς Σιδεράς, Δημήτρης Ταμπόσης κλπ.).
Stamatis - Imagination